گازسنجی گازهای سمی و نحوه عملکرد این آشکارساز گاز

گازسنج های گاز سمی، وجود گاز را در یک منطقه مشخص نظارت می کند و زمانی که این گازها به سطوح خطرناک برسد، هشدار را به صدا در می آورد. این آشکارساز های گاز به طور معمول در مکان هایی نصب می شود که احتمال نشت گاز در آن محل وجود دارد و سطوح ناایمن گاز، خطر فوری برای کارکنان یا تجهیزات ایجاد می کند. گازسنج های گاز سمی به طور وسیعی در صنایعی مانند معدن، هسته ای، نفت و گاز، ساخت و ساز، مواد غذایی و آشامیدنی و صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد.

فرایند تشخیص این گازها با اندازه گیری میزان غلظت یک گاز خاص در هوا عمل می کند. با توجه به گازهای مختلف در محل و وسعت منطقه، ممکن است از یک یا چند نوع گازسنج استفاده شود.
این گازسنج ها با سطوح از پیش تعیین شده برنامه ریزی می شود که با توجه به نوع و میزان گاز هدف، نظارت بر آنها نیز متفاوت است. یک سنسور (حسگر) درون گازسنج گاز سمی نصب شده که سطوح گاز را اندازه گیری می کند و زمانی که سطح گاز از میزان مشخصی بالاتر یا پایین تر بیاید، هشدار صوتی فعال می شود.
سنسور ها از سلول های الکتروشیمیایی ساخته شده اند و هشدار می تواند به صورت بصری یا صوتی باشد. خوانش ها را می توان از طریق یک سیگنال دیجیتال یا آنالوگ به اتاق کنترل ارسال کرد و هشدارها می تواند رله های محلی را برای عملکرد تجهیزات ایمنی مانند آژیر، سیستم تهویه و … فعال کند.

با توسعه فناوری، ما در مراقبت از محیطی که در آن زندگی می کنیم ناکام ماندیم. پس ما یعنی انسان، محیط زیست را آلوده کرده و در نتیجه کیفیت محلی که در آن زیست می کنیم را کاهش داده ایم. با وجود اینکه آلودگی چندین جنبه از جمله آلودگی هوا، خاک و آب دارد، اما از این میان آلودگی هوا به عنوان جدی ترین جنبه آلودگی در نظر گرفته شده است. به این علت که در آلودگی آب و خاک، به صورت بصری و خوراکی می توان آلودگی را تشخیص داد، اما هوای آلوده را نمی توان تشخیص داد زیرا می تواند بدون بو، بدون رنگ و بدون مزه باشد.
از این رو تقاضاهای فزاینده ای برای سیستم های کنترل آلودگی بر محیط زیست وجود دارد. با توجه به افزایش روزافزون منابع آلودگی با مواد شیمیایی سمی، این سیستم ها باید امکاناتی را برای تشخیص و کاهش سریع منابع آلودگی داشته باشد.
گازهای سمی، از جمله گازهایی است که اثرات جدی بر سلامتی دارد. اما در صنایع نیز در مقادیر زیاد مورد استفاده قرار می گیرد. این گازها، باید کنترل و نظارت شود به طوری که افزایش سطح نرمال آنها را تشخیص داد و اقدامات احتیاطی لازم را انجام داد.
گازهای خطرناک به انواع گازهایی گفته می شود که در غلظت های خاص می تواند برای انسان مضر باشد. گازهای مضر به طور کلی شامل SO2، CO، NO2 و CO2 است که نه تنها برای محیط زیست بلکه بر زیستگاه طبیعی نیز تاثیرات مضری دارد. اثرات مختلف شامل اثرات زیست محیطی، سلامت انسان و اثرات اقتصادی است.

بعضی از گازهای سمی بوی مشخصی دارد و بعضی دیگر مانند دی اکسید کربن بدون بو است و توسط انسان قابل تشخیص نیست. وجود گازهای سمی در سطوح بالاتر خطرات جدی سلامتی و ایمنی از جمله انفجار، آتش سوزی و بیماری یا مرگ را به همراه دارد.
گازسنج های گازهای سمی با نظارت بر مناطقی که احتمال نشت گاز سمی در آن وجود دارد، به جلوگیری از بروز مشکلات جدی کمک می کند. آنها معمولا در سکوهای نفتی  و در کارخانه های شیمیایی و تاسیسات تولیدی که از گازهای سمی در آنها استفاده می شود، مورد استفاده قرار می گیرد.